Tegenwoordig heb ik, zoals je weet, wel eens meer wat twijfels.Ook nu weer. Ik leg jullie uit waarom:
De bevalling is verlopen, de buik van Wieske is weer een buikje waar je in kunt (een soort van) kneden, en dus zacht. De kleintjes, dat is een ander verhaal. De eerste dag van de zwangerschap hoorde ik de kleintjes miauwen, maar dat is nu niet meer het geval. Al een paar keer ging ik kijken, zonder een resultaat te vinden, of een beetje bloed,oplichtende oogjes, of enig ander teken.We zitten weer in spanning. Wat ik uit vorige bevalling al geleerd heb, is dat ze haar kittens op een rara plek legt, zoals in een buis van het dak, of in het springstof (wat een soort van moes is), of op plekken waar je niet bij stilstaat. het jammere eraan is, dat ik er niet bij kan. Overal heb ik gekeken! Ik hoopte ook vandaag een teken van leven te zien, maar nee! Niks gevonden. Het (misschien wel) enige positieve eraan is dat ik Pimmeke zijn verstopplekjes heb gevonden. Ja hoor! Op z'n geboorteplaats, in de rokwoll. Maar ook daar is geen teken van wies' kindjes. Jammer genoeg is dat het enige dat ik nu, op dit ogenblik kan vermelden...
-xxx-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten